Alles om je heen is voortdurend in beweging. Dat vraagt om beslissingen te nemen en af te stemmen op het nieuwe. Het nieuwe trekt je enerzijds aan en tegelijkertijd is er ook de gereserveerdheid of zelfs de angst voor datgene wat je te wachten staat. Is het een kwestie van wennen, of zit hier meer achter?
Veranderingsprocessen verlopen vaak langzaam. Meestal kiezen ze een eigen tempo waarin datgene wat moet, in balans blijft met dat wat kan. Niet alleen de ratio is hierbij belangrijk: het gevoel van vertrouwen dat erbij ontstaat is doorslaggevend. De nieuwe situatie willen wordt dan vanzelfsprekend, en de verandering wordt omarmd.
In deze periode, waarin we ongewild voor een mega dilemma staan is de zoektocht naar de balans voor velen de zekerheid die ontbreekt. De verwarring, als gevolg van deze onzekerheid, is voor velen erg lastig. Men vraagt zich voortdurend af hoe dit verder moet en wat de toekomst zal brengen. Kan ik mijn oude leven weer oppakken of zal de toekomst er volledig anders uitzien?
In de wereld van adviseurs, trainers, begeleiders en coaches wordt gezegd dat als het je 30 dagen lukt om ander gedrag te laten zien, je de verandering voor een belangrijk deel eigen hebt gemaakt. Een belangrijke succesfactor is hierin dat je het helemaal wil.
In de crisis die we nu doormaken zit wellicht hier de bottleneck. Het is ons allemaal overkomen. We willen ons goed georganiseerde leventje, voorzien van alle gemakken en gewoontes, niet vaarwel zeggen. En ook al weten we dat dit onvermijdelijk is, we accepteren het gevoel nog niet. Ook na 30 dagen ‘intelligente lockdown’ is dat niet het geval. Wanneer we weer terug kunnen naar willen? Beter is om de situatie zoals deze nu is te accepteren en niet van jezelf te verwachten je oude leventje (al) vaarwel te zeggen.
Gelukkig hebben we de foto's nog en tsja, anders verkopen we toch maar de boot..