De kunst van het scharrelen
Leuk woord eigenlijk hè, scharrelen? Wat maakt lummelen, rondhangen, chillen zo leuk? Is het een ultieme vorm van niks doen die zo prettig voelt of wordt er een beroep gedaan op een basisgevoel waar we blijkbaar voortdurend behoefte aan hebben? In hoeverre verstaan we de kunst van het scharrelen in ons dagelijkse doen en laten. Of is de dagelijkse hectiek zo intens dat er niet of nauwelijks ruimte is om te scharrelen.
Het Corona-virus dwingt ons om een grote stap terug te doen. Het dagelijkse ritme verandert totaal. We hebben plotseling veel meer tijd voor andere dingen. Voor activiteiten die minder doelgericht zijn en waarvoor we plotseling veel meer ruimte hebben: we scharrelen wat rond.
“De van Dale zegt onder andere dit over scharrelen:
‘zaken doen die geen geregeld bestaan opleveren’.”
En dat is precies wat het inhoudt. Scharrelen is gewoon even loskomen van dat wat we gewend zijn te doen. Niet doelgericht of specifiek met iets bezig zijn. Nee, juist even ruimte scheppen voor dat wat er ontstaat. Klinkt misschien wat zweverig? Oké, laten we het in de praktijk bekijken.
In de praktijk
Doorgaans begin ik mijn dag met het maken van een to-do-lijstje. Gewoon eens opschrijven wat er in mijn hoofd zit en wat er op mijn doe-lijst staat. Dan kom ik erachter dat ik aan één lijst niet genoeg heb. Dat is voor mij de tijd om het lijstje aan de kant te leggen. In mijn eerste uren van de dag creëer ik dingen. In mijn werkgebied kan dat een trainingsprogramma zijn, een tekening maken of een blog schrijven.
Wat betekent scharrelen voor jouw werkgebied? Iets creëren in jouw projectgroep, jouw creativiteit gebruiken bij een lastig vraagstuk of eens opschrijven wat jullie nu al hebben voor plan X en hoe het ook anders zou kunnen. Kortom: dit is de tijd dat je geen mail of telefoon beantwoord. Geen overleggen houdt. Geen druk van de dag hebt. Niet stand-by staat. Nee, tijd om het beste in jezelf naar boven te krijgen. Al het andere komt later. Zoals aangegeven gebeurt dat bij mij in de ochtend, wie weet is dat bij jou wel in de middag of avond.
Gedurende de dag zijn er ook mogelijkheden om de spanning van de dag los te laten. Even niks doen en je nutteloos maken, maakt dat je weer ruimte hebt om weer in een strak ritme de dag te vervolgen. In Zuid-Europa is de lunch een uitgelezen kans om enkele uren los te komen van werk. Meestal wordt dit gecombineerd met een warme maaltijd met collega's, familie of vrienden. Dit in tegenstelling tot de werknemer die zijn boterham achter zijn bureau nuttigt en geen tijd neemt om tot rust te komen. Dat scharrelen is zo gek nog niet… zou dat akelige virus dan ons toch wat teruggeven?